Birnam i jego tajemnice - forum yaoi PBF

Cały czas kiedy Niko walczył obserwował go z miejsc dla widzów. Tam to on nie przychodził, nie uśmiechało mu się stracić życia za pieniądze, poza tym jego możliwości jednak były znacznie mniejsze niż Niko. Fakt, był on silny, ale jednak trzeba go było pilnować trochę w takich sytuacjach ponieważ nie miał czasami umiaru. Podczas ostatniej jego walki zauważył, że koordynacja psychoruchowa nieznacznie ucierpiała, więc trzeba mu było wybić z głowy dalsze walki na dzisiaj, a jak dobrze go znał to wcale nie zamierzał kończyć. W ciągu kilku minut po zakończeniu walki wydostał się z widowni, po czym od razu zmierzył ku pomieszczeniu dla zawodników. Po drodze miną kilku osiłków, którzy dość dziwnie patrzeli na niego. Jedne co mu przyszło do głowy to to, że zabrali się czegoś, by być jeszcze skuteczniejszymi w walce, co potęgowało ich chęć 'wpierdolenia komuś'. Nie przejął się tym jednak i wszedł do pomieszczenia. Podszedł powolnym krokiem do Niko.
- Niko - powiedział bez jakiejkolwiek troski w głosie, nie zamierzał mu matkować w końcu.

-Raz już Ciebie prawie skrobałem z Areny, poza tym nie jesteś już w najlepszej formie. - Doskonale wie, że nie da się go ot tak zniechęcić do czegoś, bo jest strasznie uparty, więc musiał jednak posłużyć się jakimiś trafnymi argumentami. Przeczesał rude kłaki dłonią od czoła ku tyłowi, by mu nie wpadały do oczu. - Zostaw se nafty na kolejne dni. - Złapał dłonią kraty, wcale nie próbował go zatrzymać siłą, miało to tylko podkreślić to, że wcale nie chce by tam szedł, mimo wszystko martwił się o niego, jest jego przyjacielem. Nie wątpił w jego możliwości, ale wie, że dość często życie stawiało przed nimi wysokie mury.

Z reguły nie nosił przy sobie bandaży, ale wiedział, że akurat dzisiaj będzie to potrzebne. Pokręcił głową wzdychając, po czym w głębokiej kieszeni spodni wyciągnął zapakowaną jałową gazę i bandaż. Nie było to trudne do przewidzenia, więc nie poczuł w sobie tego kiełkującego siódmego zmysłu. - Pomóc tobie? - Oczywiście na myśli miał opatrzenie go, a nie ubranie.

Podszedł do niego bliżej. Nie dobijał go już spojrzeniami pełnymi żalu, czy troski, by dać mu coś do zrozumienia. Ciągle miał nadzieję, że Niko przybędzie trochę rozumu i opamięta się czasami sam. Rozpakował gazę, przyłożył do jego rany ostrożnie, by nie sprawić mu niepotrzebnego bólu. - Potrzymaj. - Poczekał, aż ten tak zrobi. Po czym rozpakował bandaż, owinął go raz dookoła niego. - Możesz zabrać łapę. - W kieszeni miał przygotowaną spinką, by uchronić bandaż przed rozwinięciem się.

Stał gdzieś z boku, żeby nie rzucać się w oczy wilkołakom. Wiedział, że w momentach krwawej miazgi trudno jest im opanować instynkt. Oparty o zimną ścianę, skierował wzrok na centrum widowiska. Jego oczy były  zmęczone, cofnął się więc i wtopił w cień.

- Myślę, że nie będzie to zły pomysł - stwierdził z łobuzerskim uśmiechem, otwierając mu drzwi i kłaniając się dwornie. - Panie przodem.

Klepnął go lekko w tyłek, kiedy Rudy przechodził obok i z rozbawieniem dołączył do przyjaciela, obejmując go ramieniem za szyję.
- Chodź, paniusiu, oddajmy się rozrywce cywilizowanych ludzi - zakpił, ruszając w stronę trybun spokojnym krokiem, ignorując zebraną w holu gawiedź.
Lepiej było przejść bokiem, niż wdawać się w bójki.
Znaleźli nawet niezłe miejsca, dopychając się do pierwszego rzędu. Niko z niezdrową fascynacją przyglądał się rozgorzałej w dole walce.

Przyzwyczaił się do tego typu odruchów ze strony Niko, więc nie przeszkadzało mu to. Umieścił się obok Czarnego oglądając walkę, jednak z trochę mniejszym entuzjazmem niż Niko. - Tylko pamiętaj, to jeden na jednego, a nie z bonusem w postaci trzeciego gracza nagle wyskakującego z trybun. - Oczywiście nie mówił tego na poważnie, bo on jednak w sumie miał trochę rozumu. Gdzieś w międzyczasie jak rozglądał się po arenie i widowni zauważył młodego mężczyznę, który całkowicie nie pasował do reszty. Chodziło o ubiór i to z jakim zapałem oglądał walkę. Skrzywił się lekko jak zauważył, że to wampir. Jednak na obecną chwilę postanowił nie reagować na to, poza tym i tak by tego nie zrobił.

Ostatnio edytowany przez Alex McQueen (2012-07-01 23:36:08)

Kiedy napotkał czyjś spojrzenie, jego oczy gwałtownie błysnęły, a potem ponownie zgasły i zanikły w ciemności.
Siedział dalej, mając nadzieję, że, kimkolwiek był ten, który go obserwował, nie zechce wszcząć bójki, bo przecież mogłoby się zrobić niezbyt przyjemnie. Nikolay nie przepadał za zatłoczonymi miejscami.

- Nie rozkazuj mi - odparł krótko Niko, patrząc na Alexa z irytacją.
Miał wielką ochotę zatłuc tamtego wampierza, jednak zdawał sobie sprawę, co by tu się działo, gdyby cokolwiek takiego zainicjował. Warknął jedynie pod nosem i wrócił spojrzeniem do walki.
- Nie cierpię pijawek - mruknął pod nosem.

Spojrzał na arenę i uśmiechnął się drapieżnie kątem ust.
- Ciekaw jestem, co ten wampir wyprawia - mruknął do Alexa, starając się mówić na tyle głośno, żeby przekrzyczeć nagłą wrzawę, jaka rozgorzała na trybunach.

Usiadł po turecku na środku areny. Rozglądał się. Pierwszy raz widzi ich wszystkich z takiej perspektywy. Szczerze mówiąc, było to ciekawe doświadczenie. Postanowił poczekać na rozwój wypadków.

Przyglądał się uważnie dwóm osobnikom. Jego twarz wyrażała raczej zainteresowanie niż strach; spoglądał na nich w iście badawczy sposób.
- Agresywne jak zwykle - stwierdził mimochodem, podnosząc się z siadu.

Kpicie sobie chyba, że on miał stać i patrzeć.
- Dom wariatów - mruknął nieomal czule i sprawnie dołączył do Alexa na arenie, starając się trzymać pozostałe dwa wilkołaki na dystans, jako że nie było pewności, kogo zaatakują.
W ludzkiej formie było to odrobinę ciężkie do zrobienia, ale Niko nie zamierzał się poddać. Najwyżej w ostateczności straci ubrania, bywało gorzej.

Spojrzał na wampira z lekką irytacją.
- Ty chyba sobie ała w główkę zrobiłeś, pijawo - warknął, mając coraz większą ochotę przyłączyć się do dwóch wilkołaków krążących wokół.